مریخ، دایره البروج و ام 44
نوشته شده توسط : احسان


مریخ، دایره البروج و ام 44

منبع : universetoday.com


تا حال شاهد گردش مریخ از میان ستاره های آسمان شب بوده اید؟ شاید خیلی از شما مانند بنده بخاطر برف باری های خوبی که اخیرأ در کابل جریان داشت، نتوانستید شاهد چنین شکوه و زیبایی مریخ در آسمان شب باشید، البته هنوز هم فرصت به قدر کافی است. اما حالا که در کابل دیگر برف نمی بارد، آسمان صاف آن در نبود ماه، بحری از ستارگان شده که صورت فلکی جبار نسبت به هر شکل دیگر در آسمان خودنمایی میکند.

این تصویر تغییر اندازه داده شده است. روی نوار جهت مشاهده سایز اصلی تصویر کلیک کنید. سایز اصلی تصویر 763x461 می باشد و حجم آن 77KB است.

آسمان کابل آنقدر این شب ها زیبا و پر ستاره است که برای خیلی از دوستان در دیگر کشور ها چنین آسمان فقط در فضای بیرون از شهر و بدور از آلودگی نوری میسر است. برای آن تعداد از ما که تا هنوز پای بیرون از اتموسفیر زمین نگذاشته ایم، این گونه آسمان زیبا شاید نمونه ی از واقعیت آسمان بالا (بیرون از اتموسفیر) باشد، اما این گونه نیست. آنجا تا چشم کار میکند ستاره است و زیبایی. اما چرا این طور است؟ بخاطر اینکه اولأ در زمین ما، فقط به یک قسمت از آسمان دسترسی داریم و فقط به آن محدوده دوخته شده ایم و حتی فقط یک قسمت از دایره البروج (صفحه فرضی که سیارات و ماه و خورشید در آن از آسمان می گذرند) را می توانیم ببینیم. حتی با آرزوی پرواز از یک گوشه زمین به گوشه دیگر نمی توانیم کل آسمان را ببینیم. دلیل این است که دایره البروج هم با گردش زمین بدور خورشید از شرق به غرب این مسیر تصوری و نسبت به ستاره های دور که گویا ثابت اند، تغییر میکند. در این صورت یکی از مجموعه ستاره های که گویا در جای خود ثابت است و تغییر نمی کند، یکی از اجرام مسیه بنام M44، یا خوشه باز کهشکانی کندوی عسل است، اما مریخ که این شب ها در آسمان شب نیمکره شمالی خودنمایی میکند به کجا میرود؟


شاید باور همه ما این باشد که سیارات دقیقأ در مسیر دایره البروج سیر میکنند، اما این طور نیست. اعضای خانواده منظومه شمسی ما در یک صفحه تغییر ناپذیر سیاره ی که بنام صفحه تغییر ناپذیر لاپلاس هم یاد میشود، سیر میکنند. اگر از مسایل تکنیکی این موضوع بگذریم باید بگویم که یک مقدار بسیار کم در زاویه حرکت سیارات و همچنان در مسیر حرکت آنها تغییر ایجاد میشود، زیرا محدور چرخش سیارات و محور مداری آنها بدور خورشید موازی نیست. در ضمن صفحه کهکشانی و گردش هر جرم در آن را هم به آن اضافه کنید. اگر همه این ها به نظر شما گیج کننده معلوم میشود، در آنصورت تصور کنید که در یک گوشه ی از این صفحه قرار دارید که بصورت کامل آن را دیده نمی توانید و در حقیقت یک قوس کوچکی از این دایره بزرگ را می بینید.

به هر صورت این مسئله درست است یا غلط اما این شب ها مریخ و M44 در آسمان شب خود نمایی میکنند. اگر شب ها به آسمان صاف کابل نگاه کنید، در ارتفاع 60 تا 70 درجه افق شرقی ستاره سرخ درخشانی را می بنید که حتی با شب آهنگ که درخشان ترین ستاره در این فصل سال است، رقابت میکند و بدانید که این ستاره سرخ سیاره سرخ، مریخ یا بهرام جنگی است.


خوشه باز کهکشانی M44، یا NGC2632، کندوی عسل یا آخور در واقع یک خوشه باز کهکشانی است که حدود 577 سال نوری از زمین فاصله دارد. این خوشه باز کهکشانی در صورت فلکی سرطان که به شکل Y است قرار دارد. به باور پیشینیان دیدن این ستارگان در واقع پیش بینی یک طوفان است. این خوشه دارای صد ها ستاره متوسط و چهار ستاره نارنجی غول و پنج کتوله سفید است. عمر M44 با خوشه پروین برابر است و به باور دانشمندان هر دو خوشه یک منشاء مشترک داشته اند. هر چند نمی توان هیچ سحابی را در کندوی عسل دید، اما یک دوربین دوچشمی کوچک چندین ستاره درخشان را برای شما آشکار می سازد و تلسکوپ های بزرگتر تا 350 ستاره کم نور آن را به شما نشان میدهد.
M44 نزدیکترین خوشه باز کهشکانی به منظومه شمسی ماست و در مقایسه با هر خوشه نزدیک دیگر بیشترین تعداد ستاره ها را در خود جا داده است




:: موضوعات مرتبط: فضا و نجوم , ,
:: بازدید از این مطلب : 1935
|
امتیاز مطلب : 26
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8
تاریخ انتشار : شنبه 2 بهمن 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: